Traumatische rouwverwerking

Iedereen die een verlies meemaakt kant vastlopen in zijn/haar rouwproces. Soms kan een nabestaande het verlies minder goed verwerken, bijvoorbeeld doordat het verlies op een plotselinge of gewelddadige wijze is ervaren. Naast complexe rouw kun je (ook) last hebben van posttraumatische stressklachten of een depressie.

Traumatische rouwbehandeling kan cliënten op verschillende manieren ondersteunen, zeker wanneer het verlies zo heftig of ingrijpend is dat het normale rouwproces verstoord raakt. Behandeling richt zich op de verwerking van het traumatische verlies van een dierbare.

Hoe herken je complexe rouw?

Wanneer je tenminste één jaar na het overlijden van een dierbare nog ernstige of
verlammende klachten ervaart, kan er sprake zijn van complexe rouw. Denk daarbij aan de
volgende klachten:
• Intens verlangen naar de overledene
• De hele tijd bezig zijn met de overledene
• Identiteitsverwarring (bijvoorbeeld het gevoel alsof een deel van zichzelf is overleden);
• Ongeloof;
• Vermijding van zaken die eraan doen denken dat de persoon is overleden;
• Emotionele pijn (bijvoorbeeld boosheid, verbittering, verdriet);
• Moeite met weer oppakken van relaties en activiteiten;
• Emotionele verdoofdheid;
• Gevoel dat het leven zinloos is; en
• Intense eenzaamheid.

Het doel van de behandeling

Het doel van de therapie is om de klachten te reduceren, om de traumatische verlieservaring emotioneel te verwerken en om verlies een plaats in de eigen levensgeschiedenis te geven. Bij traumatisch verlies van een dierbare is men vaak genoodzaakt om actief te blijven en niet bij gevoelens stil te staan. Gevoelens over het verlies kunnen zo hevig zijn dat men een angst voor deze gevoelens kan ontwikkelen. Mensen willen en kunnen dan niet loslaten waardoor het ondragelijk voor hen is om alleen te zijn. Het gemist blijft een pijnlijke factor. Het onder controle houden van de gevoelens kost veel energie wat zich uit in vergeetachtigheid en uitputting. Om te kunnen verwerken is het nodig om het verdriet toe te laten en te aanvaarden dat het verlies heeft plaatsgevonden.

De behandeling bestaat uit vijf onderdelen die achtereenvolgens aan bod komen

Wie kan er hulp krijgen?

Confrontatie met een traumatisch verlies; dat wil zeggen een plots en/of gewelddadig verlies van een naaste (familie, vriend, dierbare collega/maat)
Klinische diagnose traumatische rouw: langdurige rouwstoornis met (symptomen van) PTSS en/of depressie. Voorbeelden van rouwsymptomen zijn separatiewanhoop (intens verlangen en missen van de overledene), moeite het verlies te aanvaarden, vermijding van de realiteit van het verlies, emotionele verdoving, een gevoel van betekenisloosheid en moeite door te gaan met het gewone leven; tevens kan sprake zijn van zelfverwijt over de
eigen rol binnen het verhaal van overlijden en/of boosheid naar de dader.
Hulpvraag gericht op (onder andere) verliesverwerking

Indicatie aanmelding:

U kunt zich WEL aanmelden als:

U ouder bent dan 18 jaar
Gezien het ambulante karakter van dit behandelprogramma en er geen sprake is van
een crisisdienst, is het belangrijk dat u geen gevaar vormt voor uzelf of uw omgeving.

De volgende contra-indicaties zijn opgesteld:

Als acuut gevaar zoals: suïcidaliteit, automutilatie of agressie problematiek sterk op de voorgrond staan
Sterke afhankelijkheid van alcohol of middelen
Ernstige eetproblematiek
Bipolaire stoornis, psychotische stoornis
Ernstige persoonlijkheidsstoornis
Ernstige dissociatieve stoornis (toestand van verlaagd bewustzijn)
IQ onder de 80 of neurologische afwijkingen
Huiselijk geweld / onveilige thuissituatie